คีลอยด์ (Keloid) คือ รอยแผลเป็นที่เกิดขึ้นหลังจากที่แผลผ่าตัดหายดีแล้วสักพัก มีลักษณะนูน และขยายใหญ่ออกนอกขอบเขตแผลเดิม โดยจะมีสีที่แตกต่างกันตามสภาพสีผิวแต่ละบุคคล พบได้ตั้งแต่สีชมพู แดง ถึงน้ำตาลเข้ม เกิดจากการมีเส้นเลือดฝอยมารวมกันมาก ส่วนมากมีลักษณะแข็งคล้ายยาง เป็นมันเงา และไม่มีขนขึ้น ซึ่งแม้จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายใด  แต่ก็อาจทำให้รู้สึกเจ็บ คัน ระคายเคือง อีกทั้งยังส่งผลทางด้านความสวยความงาม

สาเหตุของแผลเป็นคีลอยด์ เกิดจากความผิดปกติของกระบวนการรักษาแผลตามธรรมชาติของร่างกาย ที่โดยปกติจะมีการสร้างเนื้อเยื่อและคอลลาเจนมาซ่อมแซมบริเวณแผลดังกล่าวจนหายดี แต่หากมากเกินปกติจะเกิดการสะสมของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน โดยเฉพาะคอลลาเจน บริเวณปากแผล ทำให้แผลเป็นบริเวณดังกล่าวมีลักษณะกว้างและนูนขึ้น อย่างไรก็ตามแผลเป็นคีลอยด์เกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่มักพบในผู้ใหญ่มากกว่าเด็ก และพบในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย และยังอาจเกี่ยวข้องกับพันธุกรรมด้วย ผู้ที่มีบุคคลในครอบครัวเป็นแผลเป็นคีลอยด์ จึงมีโอกาสเกิดแผลเป็นชนิดนี้มากกว่าคนอื่น ๆ  ซึ่งแผลเป็นคีลอยด์ จะไม่ยุบหรือหายไปเอง 

โดยปกติคีลอยด์ ไม่ก่อให้เกิดอันตรายใด ๆ แต่ลักษณะของคีลอยด์ รวมถึงอาการเจ็บหรือคันก็อาจเป็นที่รบกวนใจได้  ซึ่งแผลเป็นคีลอยด์ จะไม่ยุบหรือหายไปเอง จำเป็นต้องมีวิธีรักษาที่จำเพาะ
 
โดยการรักษาสามารถทำได้หลายวิธีได้แก่ 
1. การฉีดสารกลุ่มสเตียรอยด์เป็นวิธีการรักษามาตรฐานและมีความปลอดภัย โดยจะฉีดยาเข้าที่แผลเป็นให้ทุก ๆ 4-8 สัปดาห์
2. การใช้เลเซอร์เป็นการใช้เลเซอร์ชนิดที่มีความจำเพาะต่อหลอดเลือด (Pulsed Dye Lasers) ซึ่งจะช่วยให้แผลเป็นคีลอยด์เรียบแบนและแดงน้อยลงได้
3. การใช้เจลหรือแผ่นซิลิโคนลดแผลเป็น แปะลงบนคีลอยด์เป็นเวลาต่อเนื่อง วันละ 12-24 ชั่วโมงประมาณ 3 เดือนขึ้นไป 
4. การผ่าตัดเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของการรักษาคีลอยด์ แต่หลังจากการผ่าตัดมักจะมีแผลเป็นนูนเกิดขึ้นใหม่ ดังนั้นแพทย์มักใช้วิธีอื่นร่วมรักษาด้วยหลังจากผ่าตัดแล้ว เช่น การใช้แผ่นผ้าแปะกดหรือแผ่นเจลซิลิโคน การฉีดสเตียรอยด์ การฉายรังสี
5. การฉายรังสีจะนำมาใช้ในกรณีที่จำเป็นอย่างการรักษาบางบริเวณของร่างกาย เพื่อช่วยให้คีลอยด์หดตัวลงหลังจากผ่าตัดออกไปแล้ว
 
ทั้งนี้การรักษาแต่ละวิธี มีความเหมาะสมกับรูปเเบบของคีลอยด์ที่ต่างกัน การพบแพทย์เฉพาะทาง เพื่อแนะนำวิธีการรักษาที่ถูกต้อง จึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด